zondag 17 juli 2016

Spanje

Helaas zijn we genoodzaakt langer in Portosin (Ría Muros) te blijven. Wat op zich geen straf is, maar we hadden graag verder gegaan met onze droom.
De teleurstelling was groot afgelopen donderdag in het ziekenhuis dat de spalk niet werd vervangen door loopgips maar het hele onderbeen in het gips gezet werd met de mededeling daarbij dat ik de komende 4 weken niet mag lopen en daarna wellicht nog voor 2 à 3 weken loopgips zal krijgen. Echt balen!
Verplaats me aan boord op knieën en met krukken en als ik van boord ga dan heeft Henk het zadel van de fiets lager gezet zodat ik met 1 been goed bij de grond kan en me daarmee kan voortbewegen.

Henk heeft nu nog wat tijd (buiten het doen van oa boodschappen, koken, wassen en mij verzorgen) om wat klusjes aan boord te doen.
De vloer kraakte onder het zeilen en als je dan van wacht komt en lekker onder de wol kruipt om te gaan slapen, is dit zóóóóó irritant!
Nu maar afwachten bij een volgende oversteek of dit verholpen is.

We hebben hier nog steeds prachtig weer. De wind is ook helemaal gaan liggen, 3 dagen terug hadden we nog tussen de 20 en 28 knp in de haven.
Met dit mooie weer kunnen we het meegebrachte zonnekleed (een in NL nog aangepast oud kleed van vrienden) uitproberen. Het werkt zoals we dat bedacht hadden, joepie!!

Om afgelopen donderdag in het ziekenhuis te komen hadden we een auto gehuurd, konden we de rest van de tijd ook nog wat van de omgeving gaan bekijken.
Gezeten als een prinses op de achterbank, met kussens overal, heb ik mij heerlijk laten rijden.
Een prachtige omgeving met veel tabaksplanten, rijk gevulde sinaasappelbomen en heel veel hortensia's langs de kant van de weg.

Gisteravond wilden we wel even van boord en zijn gaan eten in het haven restaurant. Heerlijk gegeten, vooral de gefrituurde calamaris zijn een aanrader.

Van de week hadden we ook nog een keer douane beambten aan boord (in Muros werden we ook al met een bezoekje vereerd). Vriendelijke dame en heer die bij het zien van het formulier uit Muros na een 'rapido' bezoekje weer van boord stapten.

Donderdag as mogen we opnieuw naar het ziekenhuis voor foto's en een afspraak met de orthopeed. Hopelijk laten de foto's zien dat het de goede kant op gaat met het helen van het bot.
Wellicht kunnen we dan toch nog iets verderop gaan richting Ría de Pontevedra. Overal zijn auto's te huur voor onze bezoeken aan het ziekenhuis.
Afwachten dus!

maandag 11 juli 2016

Spaanse Ría's

Eén van de redenen dat wij al begin mei zijn vertrokken zijn deze Ría's (grote baaien die diep het land in lopen). Deze willen wij niet overslaan, moet prachtig zijn om hier te varen.
De eerste Ría die wij aandoen is die van Camariñas. Als je vanaf zee aan komt varen heb je nog geen idee wat daar achter de bergen ligt.
Dan ben je uiteindelijk om de bergen heen en daar ligt dan een dorp met een jachthaven.

Camariñas
De jachthaven varen wij voorbij en laten verderop in de baai ons anker zakken. Er liggen al 3 boten met alle drie de NL driekleur.
Net als we vastliggen begint het te regenen. We laten het grootzeil voor wat het is, ruimen we straks wel op.
Wat liggen we lekker rustig achter dat anker. La Coruña was onwijs leuk, we hebben daar enorm genoten, maar rustig liggen ho maar.
Er loopt, door het voorbij varen van vissersboten en andere boten, nogal wat deining de haven in en dan lig je te kraken en te schokken aan de lijnen.
Nou is dat voor even niet erg maar die vissersboten varen bijna dag en nacht af en aan.

We blijven maar één nachtje in Camariñas, morgen naar Ría Corcubión.

Er staat buiten een lekker windje, heerlijk zeilweer. Vanaf Camariñas is het ruim 20 mijl varen. Met 3,5 uur zijn we bij de beroemde Kaap Finisterre, deze moeten we ronden om in Corcubión te komen.
Bij deze Kaap trekt de wind nog even behoorlijk aan tot 7 beaufort, met alleen de genua stuiven we naar binnen.

Kaap Finisterre
Corcubión heeft geen jachthaven maar wel een goede ankerplekken. Deze ankerplek is aan het eind van de baai waar je een mooi uitzicht hebt op de 2 dorpen; Corcubión en Cée.

Corcubión



Cée
Helaas kunnen we niet van boord, het is heel hard gaan waaien (8 beaufort). Nu met het bijbootje naar de kant met deze wind en golven is niet te doen (we hebben het even geprobeerd, echt niet te doen!). We hebben 2 keer opnieuw moeten ankeren, de boot begon toch iets begon te krabben, dan ga je ook niet met een gerust gevoel de kant op.
Uiteindelijk gaat na 4 dagen de wind wat liggen en kunnen we toch even de kant op om de benen te strekken en wat van de omgeving te zien.
Corcubión zelf viel ons een beetje tegen, grauwe huizen, veel dichtgetimmerde winkels, geen gezellige terrassen, Cée daarentegen is een veel grotere plaats met een gezellige uitstraling.

Inmiddels hebben we Corcubión achter ons gelaten en liggen al een paar dagen in Ría de Muros (Portosin).

Het moet gezegd worden dat alle verhalen kloppen over hoe mooi de Ría's zijn. Ook in deze Ría allerlei kleine dorpen rondom, her en der strandjes, mooie ankerplekken en heel veel bebossing.
Tot nu toe vinden wij deze Ría de mooiste, we krijgen echter nog Ría de Arosa, Ría de Pontevedra en Ría Vigo.

We hebben op deze Ría onze eerste nacht doorgebracht in Marina Muros, de volgende middag naar de overkant gevaren (6 mijl) naar Portosin.
Marina Muros is een vrij nieuwe haven.

Visserijhaven Marina Muros

Muros
Portosin is daarentegen al wat ouder maar wel heel gezellig en onwijs vriendelijke havenmeesters.
Onze eerste avond in Portosin werden we getrakteerd op een prachtig vuurwerk, ter ere waarvan zijn we niet achtergekomen.

Helaas zijn wij genoodzaakt om onze plannen iets bij te stellen.
Hebben we in La Coruña de kapper al geprobeerd, in Portosin moeten we noodgedwongen naar het ziekenhuis. We kunnen wel zeggen dat het bezoek aan de kapper veel leuker was.
In Marina Muros ging het bij het afstappen van de bank niet helemaal goed, enkel verzwikt.
Nu is dat wel vaker gebeurt, zou met een paar dagen wel beter gaan. Helaas niet het geval, dus toch maar naar een Medisch Centrum. Daar vandaan door naar het ziekenhuis voor foto's. Geen eigen vervoer! Dan regelen ze een ambulance.
Na de gemaakte foto's bleek een botje in rechtervoet gebroken, gips spalk en een week later terugkomen bij de orthopeed voor controle en dan loopgips voor 4 tot 6 weken.

Henk moet voorlopig alles alleen doen, wat hem prima afgaat en (we wisten het al wel) hij kookt ook heel lekker.

Zonsondergang Portosin




vrijdag 1 juli 2016

La Coruña

Als we weer een beetje bij ons positieven zijn, gaan we aan de wandel. La Coruña heeft een zeeklimaat, wat wil zeggen dat het niet het zonnige klimaat heeft als in de mediterrane.
Het is inderdaad fris, de korte broeken blijven nog even in de kast. Later in de week komen ze er wel uit.
La Coruña staat ook wel bekend als de glazen of kristallenstad. Dit vanwege de glazen erker-raambalkonnetjes, ze lijken op glazen muren.



Marina Real is een prima haven om te liggen, alles ziet er keurig onderhouden uit, de sanitaire voorzieningen zijn schoon en er is een clubhuis/bar 'Nemo'.
Gaan langs bij de havenmeester om aan te geven dat we 7 dagen willen blijven liggen, er blijkt veel te zien te zijn in de omgeving.

Nu we hier toch zijn willen we van de week ook een dag naar Santiago de Compostela (hoofdstad van Galicië). Wij horen jullie denken; wandelend? Nee, wij gaan met de bus.

Onze eerste dag vallen we met de neus in de boter, het is feest ter ere van: Johannes. Pleinen versierd, overal  muziek en veel activiteiten voor de kinderen. Het is één en al gezelligheid.

In La Coruña is inderdaad veel te zien. De oude havenstad met schitterende uitzichten en historische bezienswaardigheden.
Het oude gedeelte is zeker de moeite waard, kleine straatjes, overal restaurantjes, kerkjes en veel gezellig volk.
Eén van de bezienswaardigheden is Torre de Hercules: Romeinse vuurtoren van 104 meter hoog.


We hebben van alles en nog wat wandelend en fietsend bekeken. Er zijn hier bijna geen fietspaden, je mag hier fietsen op de stoep.

Aan de boulevard, wij kijken daarop vanuit de kuip, is het iedere dag druk van de mensen die zittend op een bankje voor zich uitstaren of een ijsje eten, aan het hardlopen zijn of die proberen een avondmaal bij elkaar te hengelen.


Santiago de Compostela; bekend van de pelgrimstochten die oa middeleeuwse pelgrims ondernamen als boetedoening.
Zoals eerder gezegd zijn wij niet gaan lopen maar hebben de bus gepakt, 80 km vanaf La Coruña.
Er zijn nog steeds heel veel mensen die een wandeltocht ondernemen hiernaar toe. Dit was goed te zien op het Plaza del Obradoiro, het grote plein voor de Kathedraal (is de hoofdkerk van het aartsbisdom in Compostela), waar iedereen uiteindelijk samen komt.



Bijzonder om de sfeer te proeven in Compostela, waarbij wel gezegd moet worden dat het in onze ogen meer een toeristische/commerciële trekpleister is geworden.
Al met al wel een leuke dag gehad.

Op de laatste dag in La Coruña besteden we nog wat uurtjes aan het onderhoud van de boot (af en toe moet dit gebeuren) en dan straks een weerkaart opvragen om te bekijken waar we morgen naartoe zullen gaan.

Jullie lezen binnenkort op onze blog wat dat geworden is.