De eerste weken van ons verblijf hier was er heel veel wind. De windmeter heeft als hoogste meeting 45,7 knopen genoteerd wat gelijk staat aan windkracht 9 á 10. Maar niet alleen veel wind maar ook veel en dan bedoel ik héééééél véééééél regen.
Soms zoveel dat Henk ons bijbootje leeg kon scheppen met een emmer.
Op de weersverwachtingen hadden wij die harde wind al aan zien komen en zijn toen snel een plekje binnen in de lagoon gaan zoeken. Boten die buiten in Marigot Bay zijn blijven liggen hebben last gehad van hoge golven en enorme deining, blij dat wij naar binnen zijn gegaan.
Op de grens van Nederland (Sint Maarten) en Frankrijk (Saint Martin) hebben we het anker gedropt vlak achter het Explorer eiland (een klein eilandje binnenin de Lagoon).
Explorer eiland is ook een leuke plek om daar met meerdere mensen af te spreken om gezellig te borrelen of om lekker te BBQ-en. Angelique (SY Pimentao) viert er haar verjaardag en met een aantal wereldzeilers hebben we er een gezellige BBQ.
Het blijft gek een Nederlands en een Frans gedeelte, in het Franse gedeelte kun je alléén met euro’s betalen terwijl je in het Nederlandse gedeelte alléén met US dollars of Antilliaanse gulden kunt betalen.
Gelukkig hebben wij een goed anker wat ook met harde wind prima functioneert. Dat konden niet alle boten zeggen, over de marifoon hoorden wij regelmatig boten waarvan het anker niet goed hield en er opnieuw geankerd moest worden.
Ik weet niet wat het is maar dit soort dingen gebeuren heel vaak als het donker is.
Ook als er onderweg wat gebeurt, bv een val die breekt of er vliegt een vogel in de windmolen (gelukkig niet bij ons). Er komt altijd zoveel extra stress bij als het donker is.
Die harde wind maakte wel dat wij een aantal dagen niet van de boot konden omdat er te hoge golven stonden om er met het bijbootje op uit te gaan.
Ons eigenwijze bootje wilde wel een stukje varen en besloot alleen op pad te gaan. Wij liggen vanwege een verstopping met onze neus in de toiletpot (een shit klus), om alle slangen te vervangen als ons bootje ervandoor gaat. Gelukkig ziet Baudine het bootje gaan en stuurt Rob om het weer op te halen. Later bleek de bevestiging waarmee het vastlag gebroken.
Het was dan ook al weer een tijdje geleden dat wij een bijboot incidentje hadden hahaha!!
Een paar dagen eerder moest er ook al iemand op uit om één van onze stootwillen op te halen die wij niet goed vastgeknoopt hadden onder ons bijbootje wat op dek lag voor het maken van de hoes.
Gelukkig zijn er altijd wel mensen die letten op andermans spullen.
Een paar dagen later stuur ik Henk er op uit om een losgeslagen bootje op te halen en weer een paar dagen later gaat iemand het losgeraakte bootje van Rob en Baudine ophalen.
Het kan dus iedereen overkomen dat een lijn breekt of dat je knoop niet helemaal goed vast zit. Wij voelen ons in ieder geval een beetje minder dom!!
Op 31 januari is er een wolkenloze hemel zodat wij hier ook
voor de tweede keer deze maand kunnen genieten van volle maan, ook wel ‘blauwe
maan’ genoemd. Er is niets blauws te zien aan de maan, ze noemen het alleen
blauwe maan als er 2x in een maand volle maan is. Wel is er bij ons sprake van
een Halo (rode kring) om de maan, wat een bijzonder gezicht is.
Er is een enorm verschil met de eerste keer dat wij hier
waren. Zowel aan de Nederlandse als aan de Franse kant is er heel veel afval, veroorzaakt
door orkaan Irma, opgeruimd. Ook is er hard gewerkt aan huizen, winkels,
bar/restaurants en wegen. Alleen de grote hotels blijven achter, dat is dan ook
de reden dat het toerisme hier nog niet echt op gang komt. Sint Maarten is
absoluut de moeite van het bezoeken waard, er is heel veel te zien en te doen.
De afstand tussen Sint Maarten en Saint Barth is zo ongeveer
22 mijl, waar wij met de zeilboot bij goede wind toch gauw 4 á 5 uurtjes
overdoen, Henk doet het in een half uurtje. Ton (SY True Blue) kwam langs varen of hij zin heeft om met hem mee te gaan ‘even’ een paar mensen (die ’s morgens per vliegtuig aangekomen waren) af te zetten op Saint Barth. Henk gaat uiteraard mee, wie wil er nou niet met een Powerboot (2x 300pk motoren) even op en neer te varen. Staande stuiterend op de golven, zitten kun je vergeten, genieten om met een snelheid van 42 knopen (ruim 75 kilometer per uur) op Saint Barth af te stuiven om daar mensen af te zetten (een enkele reis met deze Powerboot kost 900 US dollar!!) op een groot zeiljacht om daarna met dezelfde snelheid weer terug te stuiteren.
Later bleek dat dezelfde mensen die middag weer werden opgehaald om naar Sint Maarten teruggebracht te worden om vervolgens weer op het vliegtuig te stappen.
Ze kwamen immers alleen maar even om bij vrienden met onderstaande zeilboot op de koffie te gaan.
We zitten niet alleen op onze luie kont aan boord, we gaan ook aan de wandel. Een wandeling van Cole Bay (NL kant) naar Marigot Bay (Franse kant). Onderleiding van Leo gaan we met z’n 12-en op pad voor een wandeling van 2 uur bergie op en bergie af. Het mooie weer laat het een beetje afweten, we komen ietwat doorweekt aan.
Na de lunch zijn we weer opgedroogd en kunnen we aan de terugtocht beginnen
(dit keer blijft het droog). Lekker om weer even op deze manier de benen
gestrekt te hebben.
Dan is er natuurlijk de Heineken Regatta, een jaarlijks
terugkerend 4-daags zeilfestijn met iedere dag feest op het Heinekenplein.
Normaal doen er zo’n 200 boten mee maar dit jaar ‘slechts’ 75. Er zijn nog veel
boten die met schade aan de kant liggen of nog onder water of nog niet helemaal waterdicht en dus niet verhuurd
kunnen worden.
Tot de eerste dag van de Regatta heeft hier behoorlijk wind gestaan, alleen bij
de start was de wind op!! De eerste 3 dagen was voor de boten een beetje
dobberen, wat echter volop goed gemaakt werd op dag 4. Veel wind, hoge golven,
golven die breken over de boot (alles en iedereen nat aan boord). Dus volop
stoere verhalen tijdens het Heineken bierfeest. Foto's van de parade na de laatste wedstrijddag volgen nog.
SY True Blue (Ton en Dominique) hebben tijdens de regatta 2
dagen met gasten gevaren. Die gasten worden voorzien van drankjes, hapjes en
een BBQ. Na die dagen blijft er het nodige aan eten en drinken over dus hebben
zij ons en 10 anderen uitgenodigd voor kliekjesavond. Wij willen wel meer van
deze ‘kliekjes’-avonden. Het is een supergezellige avond geworden. 
Wellicht kennen een aantal mensen het vliegveld van Sint Maarten en de beelden op tv dat er mensen aan een hek hangen bij vertrekkende vliegtuigen.
Op het hek hangen grote borden dat het levensgevaarlijk is om daar te staan als de vliegtuigen vertrekken en toch doen mensen het nog steeds (waar zit hun verstand!!). Dit jaar is er ook weer iemand overleden die kompleet werd weggeblazen door een vertrekkend vliegtuig.
Natuurlijk hebben wij er ook gestaan maar alleen om een binnenkomend KLM toestel te zien landen. Dat is ook spectaculair en niet gevaarlijk, ze komen zo laag overvliegen dat je door de raampjes naar binnen kunt kijken (oké ietsje overdreven!).
Onze tijd op Sint Maarten zit er bijna op, tijd om verder te
gaan naar de BVI’s (Britisch Virgin
Islands) en de USVI’s (American Virgin Islands).
Van horen zeggen blijkt het doen van boodschappen op deze eilanden een dure aangelegenheid, bv voor 1 brood betaal je 10 US dollar!
Voor ons een reden om goed te bevoorraden op Sint Maarten, de boot ligt inmiddels weer een stukje dieper in het water.
Van horen zeggen blijkt het doen van boodschappen op deze eilanden een dure aangelegenheid, bv voor 1 brood betaal je 10 US dollar!
Voor ons een reden om goed te bevoorraden op Sint Maarten, de boot ligt inmiddels weer een stukje dieper in het water.
Tot later!
